Su berrak

İçim dalgalı

Yelken açıyorum

Uzuyor deniz ufka doğru, apaçık ve geniş

Büsbütün saydamım, dokunun

Eller tenime teğet değil, içimden geçer; hadi dokunun

Parmaklarımın arasından kayboluyor kum

Ama ıslak avcum kapan

Hapsettim tanelerini çizgilerime, derinleşti çizgilerim

Esirim; çiğ çiğ kopardım, döktüm, döküldüm

Ama taşıyorum, ferahladım, özgürüm

Özgür müyüm?

Öksüz kalmasın taşanlar 

Tanrım, benden arınsalar yapayalnız kalırlar 

Geri yollarını bulurlar mı?

Kahırlarından sarmaş dolaş

Bulamazlar, her şey darmadağın

Tutsam, tutunsam, taşmasalar

Bir şeyler çok keskin, içimi delik deşik etti

Batıyorlar, çok sıktı göğsümü, nefesim geçmiyor

İçim oyuk haline gelinceye dek taşar mıyım?

Ne tarafa döner bu oyuk?

Oyuk değilse ne?

Ucundan yakalarsa 

Parlayan gözler, sımsıcak eller, ya da tozlu bir kaldırım

Belli mi olur

Öyleyse bana dönmeseler de olur

Yeterince taşarsam belki

Sığarım kendime

Açılırım yelkenimle